วันอังคารที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2560

Story of incest Vol_ 5

Story of Incest – Volume 5 คลับเสียว

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่ง ขึ้นเพื่ออ่านเฉพาะกลุ่มที่ชื่นชอบในเรื่องแนวนี้ ชื่อตัวละครถูกสมมติขึ้นทั้งสิ้นมิได้มีตัวตนอยู่จริง กรุณาอย่านำไปโพสต์ต่อข้างนอก อันนี้ไม่ได้หวงแต่เพราะผมไม่อยากให้ผู้ที่ไม่ได้มีความชื่นชอบตรงกันขุด โคตรผู้แต่งนั่นก็คือผมขึ้นมาด่า และผมหวังว่าจะใช้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มิได้ต้องการให้ใช้เป็นแนวทางปฏิบัติแต่อย่างใด ขอบคุณครับ...jam(บอร์ดคุณ love fun)

ผมนั่งดูทีวีอยู่เพลิน ๆ เสียงปิดประตูก็ดังโครมมาจากด้านบน น้องมิลคน้องสาวตัวแสบวิ่งลงจากบันใดพร้อมเป้ลายหมีพลู ใช่แล้ววันนี้เป็นวันอาทิตย์ 4 โมงเย็นบ้านเรามีนัดไปสปอร์ตคลับ น้องครีมเจ้าหญิงของผมกับน้องพลอยก็เดินตามลงมาติด ๆ เช่นกัน

“พี่กล้า เค้าจะไปกันแล้วนะ”

“ครีมจะเอาเป้ไปทำไม เมนส์มาไม่ใช่เหรอ” ผมกระซิบถามเพราะเห็นเธอสะพายเป้ไปด้วย

“หมดแล้วจ้ะ” พร้อมยิ้มหน้าทะเล้น ทำจมูกย่นรักยิ้มแก้มปุ๋มชวนให้หลงใหลในความน่ารัก

“กระชิบกระซาบอะไรกันพี่น้องคู่นี้ เอ้า! กล้า จะไปแล้วนะ” เสียงแม่พูดมาจากด้านหลัง

“ครับแม่รอแป๊บเดียว” ผมรีบวิ่งขึ้นไปหยิบกางเกงว่ายน้ำ

เมื่อ ถึงก็เหมือนเดิม แม่นก พี่พิมและพ่อเล่นฟิตเนส ไอ้เทพเล่นสนุ๊กเกอร์กับเพื่อนมันที่นัดมา คนอื่นรวมทั้งผมว่ายน้ำ ส่วนแม่นั่งดูอยู่ที่เตียงข้างสระ เพราะว่ายน้ำไม่เป็นแต่เธอคงไม่อยากไปสุงสิงกับแม่นกเดี๋ยวมันจะเป็นเรื่อง เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินออกมาจากห้องซึ่งทางเข้าสระจะต้องผ่านห้อง แต่งตัวหญิง เสียงสนทนาที่แว่วออกมารู้ได้ทันทีว่าเป็นเสียงของใคร

“นี่! ยัยพลอย ไม่เห็นแค่ 2 อาทิตย์ นมใหญ่ขึ้นผิดหูผิดตานะแก ไปทำอะไรมา”

“เปล่า หนิพี่ มันก็ขนาดนี้แหละอิจฉาเหรอ เอาหน่าของพลอยใหญ่กว่าพี่แพรนิดเดียวเอง” ที่มันใหญ่ขึ้นอาจเป็นเพราะน้ำรักที่เธอได้ดื่มกินและชโลมนวดเคล้นเต้าตึงก็ เป็นได้ เมื่อออกมาถึงสระก็เห็นน้องมิลคกับน้องครีมเล่นน้ำอยู่ในสระแล้ว พี่แพรกับน้องพลอยเพิ่งเดินตามผมออกมาห่าง ๆ ทั้งคู่มีผ้าขนหนูนุ่งปิดท่อนล่างไว้เผยให้เห็นท่อนบนภายใต้ชุดว่ายน้ำที่ เปียกจากการอาบน้ำชำระร่างกายมาแล้ว ไม่ผิดอย่างที่ได้ฟังจริง ๆ อาจเป็นเพราะผมไม่ได้สังเกต หรือไม่ก็ได้เห็นอยู่ทุกวันจึงไม่รู้ถึงการเปลี่ยนแปลงว่ามันใหญ่ขึ้น

“พี่ กล้าใส่นาฬิกาว่ายน้ำด้วยเหรอ” น้องพลอยทักขึ้น ผมจึงก้มมอง เออใช่... ลืมถอด เมื่อถอดมันออกกลับหลุดมือ ครั้นจะก้มลงเก็บ ก็ดัง แกร๊บ! พร้อมกับเท้าเรียวเล็กย่ำกระแทกลงบนมัน พี่แพรเดินเหยียบซะหยั่งงั้น

“อ้าว! ขอโทษนะ ไม่ทันได้มอง” เธอเดินผ่านไปอย่างไม่แคร์ ผมได้แต่ถอนหายใจก้มลงเก็บนาฬิกาที่หน้าปัดแตก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอแกล้งแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ราคาค่างวดมันก็ไม่เท่าไหร่หรอก แต่เจ็บใจมากกว่า

“พลอยขอโทษแทนพี่แพรนะคะ พี่กล้า” เธอนั่งยองลงพูดกับผม

“ไม่เป็นไร ไปว่ายน้ำเถอะ ว่าแต่... นมใหญ่ขึ้นนะเราเนี่ย”

“บ้า... ก็ตัวเองนั่นแหละ” เธอทำหน้าค้อน แล้วตีแขนผม ต่างคนก็ต่างว่ายไปเล่นไป โดยเฉพาะน้องมิลคที่ว่ายน้ำไม่เป็นก็ยังอุตสาห์หัดเองแบบงู ๆ ปลา ๆ กินน้ำเข้าไปหลายอึก ดูแล้วอดขำไม่ได้ ว่ายไปได้ชั่วโมงกว่า ๆ ด้วยความที่ไม่ได้อบอุ่นร่างกายก่อนผมจึงเป็นตะคริว ต้องขึ้นมานั่งบีบนวดขาที่ขอบสระ

“เป็นอะไรรึเปล่าพี่กล้า” น้องครีมเข้ามาถามอย่างเป็นห่วง แต่ผมยังไม่ทันตอบ

“ว่ายน้ำแข่งกันไม๊” พี่แพรถือโอกาสตอนผมเจ็บท้าแข่ง แต่ถึงยังไงผมก็ชนะอยู่แล้วก็ผมเป็นนักกีฬาหนิ

“แต่ มีข้อแม้ แกต้องต่อให้ฝ่ายชั้น แกว่ายไปกลับ 2 รอบ ส่วนชั้นคู่กับพลอยคนละรอบ อีกอย่างแกต้องต่อให้ชั้นอีก 25 เมตร” ให้ตายเถอะสระว่ายน้ำยาว 25 เมตรให้ผมต่ออีก ก็เท่ากับเริ่มกันคนละฝั่งเลย

“แก เป็นตัวโรงเรียนไม่ใช่เหรอ แค่นี้ไม่กล้าหรือไง เปลี่ยนชื่อสิ... เป็นขี้ขลาด... ดีไม๊” หยามกันแบบนี้ยังไงก็ต้องสู้ ถึงรู้ว่าชนะยากก็ตาม คิดอีกที ก็ต่อให้ขนาดนี้แล้ว แถมผมเป็นตะคริวอีกต่างหาก ถึงแพ้ก็ไม่เสียหายอะไร

“OK”

“ถ้าใครแพ้ต้องยอมทำตามคำสั่งอีกฝ่าย หนึ่งเหมือนเป็นทาส 1 วันเต็ม และต้องก้มกราบอีกฝ่ายกลางงานวันรวม เออ... แล้วอีกอย่างถ้าแกเป็นตะคริวอีกก็ถือว่าซวยไปนะ ไม่มีการหยุดขอเวลานอก” เธอพูดสวนออกมาทันทีที่ผมหลุดปากว่า OK เท่ากับว่าเธอรู้ว่าต้องชนะและกะจะฉีกหน้าผมเต็ม ๆ คือว่าตระกูลเราจะมีการรวมญาติปีละ 1 ครั้ง โดยเรียกว่าวันรวม เนื่องจากทางครอบครัวผมมีอันจะกินและสถานที่ใหญ่โตมากที่สุดในบรรดาญาติ ๆ จึงเลือกจัดงานที่บ้านผม โดยกำหนด ขึ้น 15 ค่ำเดือน 7 ของทุกปีก็อีกประมาณอาทิตย์หน้า

“เฮ่ย! ไม่บอกตั้งแต่แรกเล่า อย่างนี้ผมก็แพ้เห็น ๆ” แต่เธอไม่สนขึ้นจากสระเดินไปอีกฟาก น้องพลอยที่อยู่ในน้ำข้างผมมองอย่างมีนัย ก่อนจะให้สัญญาณปล่อยตัว

“3-2-1 ไป” พอผ่านไป 1 รอบครึ่ง น้องพลอยผลัด 2 ยังว่ายนำผมอยู่ ให้ตายเถอะยังไงก็ไม่มีทางชนะแน่นอน แต่แล้ว... เธอก็หยุดไปดื้อ ๆ จนผมแตะขอบสระก่อน พี่แพรโวยวายด่าน้องพลอยเป็นการใหญ่

“ยัยพลอย! แกเป็นอะไรจะชนะอยู่แล้ว รู้ไม๊แบบนี้ชั้นเสียหายขนาดไหน งานวันรวมนะไม่ใช่วันเกิดแก!”

“ตะคริวกินคะพี่แพร พลอยขอโทษ” พลอยทำหน้าจ๋อย ก่อนจะค่อย ๆ แหวกน้ำเดินมาที่ขอบสระ

“อย่า ลืมสัญญานะพี่แพร” เธอไม่พูดไม่จา มองหน้าผมแบบไม่สบอารมณ์ก่อนจะขึ้นจากน้ำโดยไม่โต้เถียงแต่อย่างใด เพราะเธอเป็นคนนึงที่รักษาสัจจะยิ่งชีวิต ผมว่าเธอคงไปหาแม่นกแน่ ๆ อยู่ไปก็อายผมเปล่า ๆ

“แสบจริงนะเรา” พูดพลางเอามือหยิกแก้มน้องพลอยแบบหยอกเบา ๆ

“ไม่ ดีหรือไงล่ะ พี่แพรเค้าก็ทำไม่ถูก อยู่ดี ๆ ก็มาเหยียบนาฬิกาพี่ พลอยขึ้นก่อนนะ” เธอทำจมูกย่น หน้าทะเล้นน่ารักก่อนจะขึ้นจากน้ำ เหมือนกันไม่มีผิดน้องพลอยกับน้องครีม ผมหันไปรอบ ๆ อ้าว... น้องครีมเปลี่ยนเสื้อผ้าขึ้นไปนั่งคุยอยู่กับแม่แล้ว เหลือแต่น้องมิลคยังคงเล่นน้ำอยู่ สักพักพลอยก็เดินเข้ามาเรียกครีม

“พี่กล้า ครีมกับพลอยกลับก่อนนะ” เธอเดินเข้ามาบอกผม

“พี่ กลับด้วย” เพียงเพื่อหวังว่าจะกลับไปเสพสุขกับน้องทั้ง 2 ให้สมกับที่อดอยากมาทั้งอาทิตย์ ถึงจะน้ำออกก็เถอะแต่มันก็ไม่ใช่การเย็ดกัน

“น้องมิลคยังไม่ขึ้นเลย พี่กล้ากลับพร้อมแม่ก็แล้วกัน ดูน้องมิลคด้วย ครีมกับพลอยไปแล้วนะ” ก่อนไปยังทำยักคิ้วแลบลิ้นยั่วอีก เอาวะกลางคืนก็ได้ อยู่บ้านเดียวกันเอากันเมื่อไหร่ก็ได้ ผมหลับตาพักอยู่ที่มุมสระ

“พี่กล้า สอนมิลคว่ายน้ำหน่อยสิ” เสียงแจ๋ว ๆ แว่วมาข้าง ๆ ไหน ๆ ก็ปวดน่องอยู่ไม่ค่อยได้ว่ายอยู่แล้ว

“เอ้ามา เดี๋ยวพี่สอนให้ มาแกะที่ขอบนี่”

“แม่ขา ลงมาว่ายน้ำกัน พี่กล้าเค้าจะสอนให้” แม่เดินมาที่เราทั้งคู่ ถามว่าอะไรนะ

“แม่ลงมาสิครับ ผมจะได้สอนทีเดียว 2 คนเลย คราวหน้ามาจะได้ไม่ต้องนั่งแก่วอยู่คนเดียวไงครับ”

“จะดีเหรอ”

“ไม่ ต้องอายหรอกครับ ผมก็เคยว่ายไม่เป็นมาก่อน คนก็เหลือน้อยแล้ว” แม่ชั่งใจซักพักประกอบกับน้องมิลคคะยั้นคะยอ ก็ตกลงเดินไปเปลี่ยนชุด ผมก็สอนน้องมิลคตีขา ไม่นานแม่ก็ถือหมวกออกมาในชุดว่ายน้ำซึ่งผมไม่ได้เห็นมาเป็นปี ๆ แม่ใส่เป็นแบบวันพีชคอเต่าแขนกุดสีเทาขลิบขอบดำด้านหลังเป็นซิปตั้งแต่เอว ขึ้นไปถึงท้ายทอย ขอบขาเว้าสูงจนเห็นกระดูกเชิงกราน ด้านล่างปิดของสงวนที่อวบอูมแทบไม่มิด เธอออกมาอาบน้ำชำระกายด้านข้างสระ สายน้ำจากฝักบัวกระทบร่างและเรือนผมดำยาวสละสลวย เธอเงยหน้าเพื่อรับละอองน้ำ เมื่อผมเปียกลู่ลงมาตามแผ่นหลังจนถึงก้นงอนงาม ถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะจับเธอเย็ดในท่ายืนโก้งโค้งสักครั้ง ตะลึงกับความงามอยู่ครู่ใหญ่แม่ก็อาบเสร็จเดินเยื้องกายมาที่สระ หน้าอกที่ค่อนข้างใหญ่อยู่แล้วประมาณไม่ต่ำกว่า 34 แต่ต้องมาอยู่ในชุดแบบรัด ๆ แขนกุดส่งให้เต้านมเต่งออกมาเป็นลูกสวยงาม ปลายยอดเป็นเม็ดมณีชูชันน่าโลมเลีย และด้วยความไม่ตั้งใจแต่มันก็เลยระดับสายตาไม่เท่าไหร่เมื่อเธอเดินเข้ามา ใกล้ โคกอูมอัดเข้ากับชุดว่ายน้ำเผยให้เห็นรอยแผลยาวมีน้ำที่ยังหลงเหลือจากการ ชำระร่างหยดเป็นระยะ แก่นเนื้อผมมีปฏิกิริยาทันทีที่ได้เห็น

“กล้า...ใส่ หมวกให้แม่หน่อย ผมมันยาวใส่ลำบาก” แม่ยื่นหมวกให้ผมพร้อมหันหลังทันทีเมื่อลงน้ำ ร่างเนื้อที่ผมได้เคยสัมผัสรสเสียวมาแล้วครั้งหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าแบบประชิด อีกครั้ง มีเพียงชุดว่ายน้ำแนบเนื้อปิดไว้เท่านั้น ผมมองไปที่มิลคเธอยังคงจับขอบสระตีขาอย่างเอาจริงเอาจัง ส่วนในสระยังมีผู้หญิงอีกคนหนึ่งดูท่าทางจะว่ายเก่งไม่เบา ใจผมเริ่มเต้นแรงเมื่อหวนนึกถึงคืนสวาทที่ได้มีอะไรกับแม่ตัวเอง แก่นกายผมแข็งจนเลยขอบเอวกางเกงว่ายน้ำออกมา

“แม่ครับถือก่อน ผมจะรวบผมให้” แม่แบมือรับหมวกจากผมไปโดยไม่หันมามอง ในใจก็เข้าข้างตัวเองว่าแม่จะคิดเหมือนผมรึเปล่า คิดถึงคืนที่ผมหยิบยื่นความสุขให้จนเธอร้องระงมทั่วห้อง ยิ่งคิดก็ยิ่งปั่นป่วนหัวใจ หน้าเริ่มร้อนหูร้อนผ่าว ผมกางขาออกเพื่อให้ได้ระดับกับแม่ มือสั่นเทารวบผมที่ต้นคอขาวรวมกันไว้ ไล้มือจากไรผมที่หน้าผากเพื่อรวบให้เป็นระเบียบ ปอยผมที่ยังเหลืออยู่ที่ข้างหู ผมค่อย ๆ ลูบช้า ๆ ผ่านแก้มให้นิ้วสัมผัสกับใบหูอย่างแผ่วเบาทั้ง 2 ข้าง ซึ่งแม่ก็มีอาการขนลุกเอียงคอเล็กน้อย เห็นแม่ออกอาการยิ่งทำให้ผมคลั่ง ผู้หญิงที่เหลืออีกคนว่ายท่าผีเสื้อผ่านมาทางผม แรงน้ำส่งให้แม่เซถอยหลัง จนผมต้องใช้มือข้างหนึ่งประคองที่เอวเธอไว้ ทำให้ร่องก้นงอนอัดเข้ากับควยที่แข็งเป็นลำ ความนุ่มกับความเงี่ยนทำให้ผมเผลอกระเด้าเอวรับอย่างลืมตัว แม่หันกลับมาทันที ใบหน้าแดงเล็กน้อย เธอคงรู้ว่าสิ่งแปลกปลอมเมื่อครู่ที่เบียดเข้ากับร่องก้นเธอคือลำควยของลูก ชาย

“มวยผมให้แม่เร็ว ดึกแล้ว” เธอเฉไฉไปเรื่องอื่นหันหลังกลับทันที ผมมองไปที่นาฬิกา ทุ่มกว่า พวกแม่นกกับพ่อคงกลับบ้านไปแล้ว เมื่อใส่หมวกเสร็จ จึงเดินไปที่มิลค และเริ่มสอนทั้งคู่เกี่ยวกับการกลั้นและผ่อนลมหายใจ ด้วยความที่โตกว่าแม่จึงเรียนรู้ได้ก่อน

“แม่ครับจับขอบสระนะครับแล้วตีขา อย่างอเข่านะครับ ก้มหน้าดำน้ำผ่อนลมหายใจทางจม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น